به گزارش روابط عمومی کتابخانه های عمومی شهرستان جوین :. محفل ادبی  کتابخانه عمومی عطاملک جوینی نقاب  به مناسبت  زادروز استاد سخن فردوسی بزرگ  و بزرگداشت حکیم عمر خیام برگزار شد.

سعید فیضی مسئول کتابخانه عمومی عطاملک جوینی نقاب ضمن اعلام این خبر افزود: این محفل ادبی که با حضور خانم عصمت غلامی رئیس اداره کتابخانه های عمومی جوین، خانم الهام نقابی دبیر محافل ادبی کتابخانه عمومی عطاملک جوینی نقاب ، آقای سعید فیضی مسئول کتابخانه  زهرا محمدی کتابدار کتابخانه، آقای حسن زرقانی استاد ادبیات و مدرس دانشگاه، آقای حجت الله شکیبا دبیر ادبیات، خانم زهرا نعیمی دبیر ادبیات، آقای کریم علیزاده شاعر و نویسنده کتاب ترانه های سکوت و حضور تنی چند از شعرا و فعالان فرهنگی کتابخانه برگزار شد.  در ابتدا خانم غلامی رئیس اداره  کتابخانه های عمومی جوین ضمن خوش آمدگویی  عنوان کرد حضور فرهیختگان و معلم مان و فرهنگیان در چنین محفل های می توانند پل ارتباطی باشد بین کتابخانه ها و دیگر ارگان های فرهنگی در ادامه حسن زرقانی استاد ادبیات و مدرس دانشگاه اشعاری را از فردوسی و خیام خوانش کردند.

در این خاک زرخیز ایران زمین

نبودند جز مردمی پاک دین

همه کیششان مردی و داد بود

وز آن کشور آزاد و آباد بود

چو مهر و وفا بود خود کیششان

گنه بود آزارِ کس پیششان

همه رهرو راه یزدان پاک

همه دل پر از مهر این آب و خاک

پدر در پدر آریایی نژاد

ز پشت فریدون نیکو نهاد

بزرگی به مردی و فرهنگ بود

گدایی در این بوم و بر ننگ بود

کجا رفت آن دانش و هوش ما؟

که شد مهر میهن فراموش ما

که انداخت آتش در این بوستان؟

کز آن سوخت جان و دل دوستان

چه کردیم کین گونه گشتیم خار؟

خرد را فکندیم این سان ز کار

نبود این چنین کشور و دین ما

کجا رفت آیین دیرین ما؟

به یزدان که این کشور آباد بود

همه جای مردان آزاد بود

در این کشور آزادگی ارز داشت

کشاورز خود خانه و مرز داشت

گرانمایه بود آنکه بودی دبیر

گرامی بد آنکس که بودی دلیر

نه دشمن دراین بوم و بر لانه داشت

نه بیگانه جایی در این خانه داشت

از آنروز دشمن بما چیره گشت

که ما را روان و خرد تیره گشت

از آنروز این خانه ویرانه شد

که نان آورش مرد بیگانه شد

چو ناکس به ده کدخدایی کند

کشاورز باید گدایی کند

به یزدان که گر ما خرد داشتیم

کجا این سر انجام بد داشتیم

و نکاتی را پیرامون اشعار و زندگی این دو نگین گران سنگ ادبیات ایران زمین بیان کرد.

ابوالقاسم فردوسی طوسی متولد سال ۳۲۹ هجری قمری در طوس است و در سال ۴۱۶ هجری قمری نیز در طوس خراسان درگذشته است. این شاعر حماسه‌سرای ایرانی و صاحب اثر مشهور شاهنامه، یکی از معروف ترین شعرای قدیمی و کلاسیک ایرانی است. برخی ها او را بزرگ‌ترین سراینده پارسی‌گو معرفی کرده اند که دارای شهرت جهانی است. القاب فردوسی حکیم سخن و حکیم طوس هستند. محققانی که در مورد این شاعر پژوهش هایی را انجام داده اند، معتقدند که سرودن شاهنامه بر پایه شاهنامه ابومنصوری از زمان سی سالگی فردوسی صورت گرفته است. تنها سروده‌ای که مشخص شده از اوست، خود شاهنامه است. گفتنی ا ست که شاهنامه مشهورترین اثر فردوسی به شمار می رود و یکی از بزرگ‌ترین نوشته‌های ادبیات کهن پارسی محسوب می شود

. و سپس خانم ها فاطمه موسوی داستان ضحاک ماردوش و مهیا دیانت داستان رستم و سهراب را  به زیبایی نقالی کردند. شعر خوانی دیگر حاضران در جلسه از این دو شاعر ادامه مراسم بود و پذیرایی و اهدای جوایز فرهنگی به دو نقال حاضر در جلسه پایان بخش محفل ادبی بود.